Το ‘βαψες ρε μάγκα!
Το ‘βαψες και καλά του ‘κανες… Γιατί έπρεπε!
 |
| Ρε, ωραίο το 'κανες! |
Δεν ήταν εικόνα αυτή, ήταν λερωμένο, χτυπημένο και γρατζουνισμένο, είχε αρχίσει κιόλας να ψιλο-σκουριάζει! Ε, και δεν έλεγε κιόλας καλοκαιριάτικα να ακουμπάς το φραπέ και το τασάκι σε ‘κείνο το χάλι…
 |
| Είσαι της επιστήμης το καμάρι, είσαι της τεχνικής ο Παρθενών… |
Και σου ‘ρχονται, σαν να ‘ναι τώρα, τα σοφά λόγια της γυναίκας σου: «Ε, και αφού θα το βάψεις που θα το βάψεις, δε διαλέγεις και κανένα πιο …νησιώτικο χρώμα; Τι σημασία έχει που ‘μαστε στο Παγκράτι;»
Ας θυμηθώ και τον πιο παλιό, τον Έλληνα, τον αυθαίρετο (1)
Έχει κι άλλους: Και τον (2), και τον (3)!
Πολλούς έχει!!!